Προσπαθώ να είμαι συμπονετική απέναντι στα όσα έγραψες. Γτ τα κατανοώ. Κ πραγματικά το θέλω. Ομως δν μπορω να παραβλέψω πως το μονο που μπορω να δω ειναι ειναι ενα "άτιμη κοινωνία που με αδικησες". Αγαπητή δν γίνεται να κατηγορούμε για όλα τη μαύρη μας τη μοίρα. Κ δν διαφωνώ πως, σύμφωνα με όσα έγραψες, κάποια πράγματα δν σου ήρθαν βολικά. Ομως έτσι ειναι η ζωή. Σε κανέναν, μα σε κανέναν ομως, δεν έρχονται όλα βολικά. Κ για να γίνω πιο συγκεκριμένη, ειναι απλή αφέλεια ή εθελοτυφλία να πιστεύεις πως οι άνθρωποι που ίσως προέρχονται απο οικογένειες κάπως πιο ευκατάστατες οικονομικά τα βρήκαν εύκολα στη ζωή τους γτ κάποιος τους βοήθησε με τα δίδακτρα των σπουδών τους ή με τη διασκέδαση τους(αυτο κ αν με ξεπερνά!). Δλδ αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να τα αρνηθουν όλα για να ξεκινήσετε απ την ιδια βάση; -που κ πάλι θα σου πω πως η βάση ειναι σε παντελώς αλλα πράγματα, αλλα υποθέτω πως αυτο αδυνατείς να το δεις-Στη ζωή εχει σημασία τι κανουμε εμείς κ οχι τι κάνουν οι αλλοι. Ο καθενας πράττει για τον εαυτό του. Γτ σύμφωνα με τα γραφόμενα σου το μονο αξίας/μετρηςιμο ειναι το παντελώς υλικό-πρακτικό και αυτο ειτε πρεπει να στο προσφέρουν οι οικείοι σου ή να το αποκτήσεις με την εμφάνιση σου. Γτ στο τέλος νασου, τσουπ, κ η ανασφάλεια της εμφάνισης!Αυτο με τη ζήλεια πρεπει να το κοιτάξεις. Η ζήλεια μονο κακό μπορει να σου προκαλέσει κ δν βγαίνει κ πουθενά. Θα σε προέτρεπα να κοιτάξεις εσένα κ να αφήσεις τον κοσμάκη στην ησυχία του να κάνει ο,τι νομίζει δίχως κακοπροαίρετες κριτικές. Κ μην ξεχνάς πως απο μια ηλικία κ μετά εμείς ειμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας, τις επιτυχίες κ τις αστοχίες μας.