Δν θα πω ψέμματα, σκέφτηκα να απαντήσω με ειρωνία, ομως μετά λεω πως δν εχει κανένα νοημα. Κ δν εχει κανένα νοημα γτ κάποιους ανθρώπους, εχω καταλήξει, πως δν χρειάζεται να τους αντιμετωπίζεις, οπως τοσο θα ήθελαν τουλάχιστον. Κ σ αυτη την κατηγορία ίσως να πέφτεις κ συ όσον αφορά τους ανθρώπους που μέχρι τωρα -αβίαστα ίσως- σε απέρριψαν. Εαν δν μπορείς να κανεις ριλειτ με τον υπόλοιπο κόσμο, εαν ποτε δν μπορούσες, τότε ή έχεις αρκετά υψηλό iq, ή κατι άλλο που σίγουρα εγώ δν είμαι κατάλληλη να γνωρίζω αλλα ομως υπάρχει. Απ οτι καταλαβαίνω, το πρώτο πιθανώς δν ισχύει -κ δν το λεω για να σε μειώσω- γτ δν κάνει αντ απ με τα όσα γράφεις πως σε απομακρύνουν/διαφοροποιούν απο τον υπόλοιπο κόσμο σε συνάρτηση με τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται. Μπορει κ πάλι να μαι λάθος, αλλα ποιος νοιάζεται;Αυτο που θεωρώ απλα άσχημο κ αποκρουστικό ειναι το πως αναγνωρίζεις εαυτόν σαν ανώτερο εξελικτικό είδος που οικτίρει τους υπόλοιπους που δν του μοιάζουν ή που δν μπορούν να το "φτάσουν". Κ συμφωνώ μαζι σου, δν προκειται για έπαρση, μάλλον περισσότερο για αυτοαναγνωρίση προκειται, αν έτσι εσυ νιώθεις.Αυτο βέβαια που δν καταλαβαίνω ειναι το εξής, αν εισαι έτσι οπως λες, πως ειναι δυνατόν να μένεις απαθής σ εσένα; Δν αναφέρομαι στον υπόλοιπο κόσμο, μιλάω για το πως αντιμετωπίζεις εσένα. Εισαι σε μια ηλικία που θα μπορούσες να δεις πως αφού κατι δν παει καλα -γτ προφανώς κ δν παει, κ αυτο το λεω για το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις η ιδια- τότε κατι πρεπει να κανεις γι αυτο. Όλα τα υπόλοιπα ειναι απλα δικαιολογίες.