Κι εγώ το είχα αυτό. Περίεργη αρρώστια. Νόμιζα ότι αν αφεθώ και δεχτώ τις πολλές προσφορές ο εκάστοτε άλλος θα έχει την εντύπωση ότι αποκτά έτσι κάποια δικαιώματα πάνω μου, σαν να του ανήκω ή σαν να είμαι εξαρτημένη από αυτόν, δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω, ελπίζω να κατάλαβες. (Βέβαια ισχύει αυτό σε ένα βαθμό, αν ο άλλος είναι μισογύνης ναι θα νομίζει ότι επειδή κάνει 3 ώρες δρόμο συνολικά για να σε πάει και να σε φέρει ξέρω γω, ότι του ανήκεις κατά κάποιο τρόπο, λες και χωρίς αυτόν δεν θα πηγαινοερχόσουν ανάγκη τον είχες...σιχτίρ). Ευτυχώς πάντως το ξεπέρασα. Δοκίμασε να αφεθείς και δεν θα χάσεις. Εξάλλου δεν μπορούν και να σου την πουν μετά ότι είσαι απαιτητική αφού αυτοί προσφέρονται (άσχετα με το αν μέσα τους ελπίζουν να ακούσουν "όχι, ευχαριστώ" κάποιες φορές!). Προσπάθησε να μάθεις και να παίρνεις, όχι μόνο να δίνεις. Επίσης, αυτά τα πράγματα δεν μπαίνουν σε ζυγαριά, ίσως κάποιες φορές να πάρεις και πολύ περισσότερα από αυτά που έδωσες και το αντίστροφο φυσικά.