Καποτε ηθελα να σπουδασω ψυχολογια...τελικα το αφησα...οταν λοιπον γνωριζα ατομα που ασχολουνταν/σπουδαζαν ψυχολογια,ενθουσιαζομουν...Δεν σου κρυβω οτι 9 στα 10 ατομα ηταν του γιατρου(με αλλα λογια δεν με σοκαρε η εξομολογηση σου)...αλλος ειχε ακραιες αντιδρασεις,αλλος ειχε επαρση,αλλος δεν ειχαν συνοχη αυτα που ελεγε και γινονταν κουραστικος/χαοτικος...το γνωριζω οτι ειναι κ ολιγον χαοτικη επιστημη και πιστευω (οπως ειπωθηκε κ παραπανω) οτι για να μπορεσεις να το ασκησεις πιο επιτυχημενα θα πρεπει να κανεις κ ο ιδιος ψυχαναληση...παντως αυτο που συμπαιρανα τελικα (και οχι μονο με την ψυχολογια αλλα κ σε αλλα επαγγελματα)ειναι οτι καποιες φορες η πολλη μορφωση σε παραμορφωνει...οταν ακουω για ψυχολογους κτλ ειμαι καπως επιφυλακτικη...εχω γνωρισει κ υπεροχους ανθρωπους αλλα δυστυχως ηταν η εξαιρεση...τωρα τι να σου πω?? μπορει σε εμενα να ετυχαν ΟΙ περιπτωσαρες...