Εγώ άλλο θέλω να σχολιάσω αρχικά. Διαβλέπω μια μανία σου να παντρευτείς. Είτε τον "κολλητό" σου, είτε εκείνον που σου φερόταν άσχημα παρόλα αυτά έμενες μαζί του γιατί υπήρχε η πιθανότητα γάμου! Σα να βάζεις στόχο το γάμο, όχι να είσαι καλά. Ήθελα να στο επισημάνω. Επίσης αυτό το "ντρεπόμουν να κακολογήσω άντρα σε άντρα".. Γιατί;;!! Οι άντρες δεν είναι κάποια ξεχωριστή κάστα ανθρώπων, στους οποίους συμπεριφερόμαστε με διαφορετικό τρόπο από ό,τι στις γυναίκες. Άντρες και γυναίκες είναι το ίδιο, απλώς έχουν διαφορετικά γεννητικά όργανα τα δύο φύλα μεταξύ τους! Μάλιστα, στους φίλους σου θα πρέπει να μπορείς να λες με άνεση ό,τι σε απασχολεί.Με τον "κολλητό" σου ποτέ δεν υπήρχε ξεκάθαρη φιλία, γιατί αυτή συνήθως πρέπει να είναι απαλλαγμένη από σεξουαλική ένταση προκειμένου να λειτουργείς άνετα. Φαντάζεσαι π.χ. να "λιγουρεύεσαι" τη φιλη σου τη Μαρία;! Το γεγονός ότι υπήρχε ένα σεξουαλικό υπόβαθρο και μια υποκατάσταση σχέσης φαίνεται από το γεγονός ότι τον αποκαλούσες "κολλητό" κι όχι απλά "φίλο" κι αυτός εσένα "φιλεναδίτσα" κι όχι απλά "φίλη". Γιατί ποτέ δεν έγινε κάτι ερωτικό μεταξύ σας; Από συστολή; Επειδή κανείς ή εκείνος δεν το ήθελε αρκετά; Δεν ξέρω. Αυτό μόνο εσύ μπορείς να το πεις, κι όσον αφορά στη δική σου συμπεριφορά. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται για καμιά τρομερή φιλία. Μιλάτε δυο φορές το χρόνο και κάπως..ατσούμπαλα. Εφόσον υπάρχει μία ερωτική έλξη (όπως φαντάζομαι και με άλλους ανθρώπους, μην τη βάζεις σε κάποιο ξεχωριστό βάθρο δηλ αυτήν), μπορείς, εάν αυτός κάποια στιγμή βρεθεί αδέσμευτος, να του πεις απλά "μου αρέσεις ως άντρας, με ελκύεις, μου κάνεις κούκου, πώς το λένε;". Ή μπορείς, επίσης, να μην πεις και τίποτα ποτέ. Εξάλλου, συνήθως, εάν κι οι δυο θέλουν πολύ, δύσκολα να μην είχε ήδη γίνει κάτι.