Είναι αρχή ακόμα και η αλήθεια είναι πως το πιο εύκολο για την ψυχολογία σου θα ήταν να το αφήσεις το θέμα και να πας παρακάτω, γιατί είναι καλύτερο να συνειδητοποιείς κάποια πράγματα από όταν πρωτογνωρίζεις τον άλλον από το πχ να τα έχετε 2 χρόνια και να φαίνονται τότε οι διαφορές αυτού του είδους.Από την άλλη, αν δεν τα λάμβανες και τόσο πολύ υπόψιν όλα αυτά, ίσως αυτή η ιστορία να εξελισόταν σε κάτι πραγματικά καλό, αφού από ότι μπορώ να καταλάβω από όσα λες υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον.Αλλά από την παρα- άλλη, πολλοί μπορούν να σε ενδιαφέρουν και να είναι και στην ίδια φάση με εσένα.Έλα μου όμως που είσαι μόλις 24 και είναι μόλις 22! Γιατί να σκέφτεστε το μέλλον αντί να το ζήσετε τώρα που γνωριστήκατε; Στο μέλλον δεν σού εγγυάται κανείς πως οι αλλαγές θα είναι προς το καλύτερο.Εξαρτάται βέβαια και από το τί θες.Να ζήσεις μία όμορφη εμπειρία και ας μην έχει τις καλύτερες προοπτικές -με την αβεβαιότητα που αυτό συνεπάγεται, ή να αφήσεις κάτι που ξέρεις πως δεν θες και να κηνυγήσεις κάτι εξ' ολοκλήρου καινούριο- και ας σημαίνει αυτό πως άφησες κάποιον που ίσως σου ταίριαζε;Δική σου η απόφαση.Η συμβουλή μου μιας και ζω κάτι αντίστοιχο: Πολλές φορές καλύτερα να μην πολυσκεφτόμαστε τα καλούπια (αν θα κάνουμε σχέση, πόσο θα κρατήσει, μπλα μπλα μπλα) και απλά να γνωρίζουμε τον άνθρωπο που μάς ενδιαφέρει.Και πού ξέρεις, με αυτό τον τρόπο ίσως πράγματι να καταλήξετε 2 καλοί φίλοι και να δείτε ότι δεν είστε ο ένας για τον άλλον. Ίσως πάλι να γίνει και το αντίθετο.Good luck.
