Κοίτα καταλαβαίνω την κατάσταση σου και είναι ότι χειρότερο αυτο που βιώνεις πόσο μάλλον στην κατάσταση σου..Με την μητέρα σου μπορείς να επικοινωνήσεις και να της εξηγήσεις ως έχουν τα πράγματα, εσύ δεν χρειάζεται να νιώθεις άσχημα για την συμπεριφορά του άντρα σου, εξήγησε στη μητέρα σου τι βιώνεις και παιδί της είσαι, το αίμα της, θα σε καταλάβει..Μπορείς να της ζητήσεις βοήθεια όπως το να έρθει κάποια στιγμή την ώρα που ο άντρας σου θα λείπει απο το σπίτι και να σε πάρει και να πάτε στο πατρικό σου να κάτσεις ένα διάστημα εκεί μέχρι να φέρεις και στη ζωή το αγγελούδι σου..Αν του έχεις μιλήσει όπως μας λες και δεν καταλαβαίνει τότε πρέπει να πράξεις αναλόγως..Κάπως πρέπει να μετακινηθείς απο το κρεβάτι, με τη βοήθεια δικών σου ανθρώπων..Δυστυχώς τέτοια άτομα κορίτσι μου δεν αλλάζουν, ή μαλλον αλλάζουν..προς το χειρότερο όμως..κι επειδή σε καμία γυναίκα δεν αξίζει τετοια συμπεριφορά πρέπει να του δώσεις να καταλάβει..Του μίλησες μία, δύο, δεν κατάλαβε ή δεν παίρνει απο λόγια; τότε πράξεις..διαζύγιο..και αν είναι τόσο δύσκολο να φύγεις απο κει τότε περίμενε(τι σου λέω τώρα, όσο μπορείς τελος πάντων) μεχρι να γεννήσεις και μετά λάβε δραστικά μέτρα. Το δικαστήριο για ποιον λόγο να σου στερήσει τα παιδιά; Αντιθέτως, αν τους πεις τα πράγματα ακριβώς όπως είναι (μην ξεχνάς ότι έχεις μάρτυρα και την μητέρα σου) τότε η δικαιοσύνη είναι με το μέρος σου..Τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας θα έχεις κοντά σου τα παιδάκια σου γιατί σκέψου ότι είναι κρίμα και γι' αυτά να περνάνε τέτοια κατάσταση και να μεγαλώνουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον..ο χειρότεροε ψυχολογικός πόλεμος για 'κείνα..Γι' αυτό δεν έχεις παρά μόνο να σκεφτείς πάνω απ΄όλα τα παιδιά σου και ΕΣΕΝΑ! Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω, και όσο σκέφτομαι ότι υπάρχουν τέτοιοι ΑΝΑΝΔΡΟΙ, ΑΗΔΙΑΖΩ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ.Υπομονή κοπέλα μου και όλα καλά θα πάνε, καλή τύχη σου εύχομαι και δεν χρειάζεται να υπάρχει φόβος για ΤΙΠΟΤΑ!Κάθε εμπόδιο για καλό!!!
