Θα ακουσθεί σκληρό αυτό που θα πω: αν ήταν ο άνθρωπός σου δε θα ήταν χώρια σου, θα ήταν δίπλα σου, οπότε δεν ήταν τελικά (τα λέω και για να τα ακούω και εγώ, μην τα παίρνεις προσωπικά...). Πόνο νιώθεις που είναι κατανοητός, πόνο για την απώλεια, πόνο για το ανεκπλήρωτο. Όταν έρθει η ώρα και βρεθεί κάποιος ιδανικός για σένα, ίσως όλα αυτά κάποια στιγμή να αποτελούν μία μακρινή ανάμνηση.