Στην ερωτική έλξη δεν υπάρχει "ρηχός" και "βαθύς".Υπάρχει ένστικτο και λεπτές αισθητικές ισορροπίες, στις οποίες δεν έχουμε πρόσβαση (δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε) και με τις οποίες η λογική δεν έχει καμιά δουλειά.Οι λογικές κρίσεις είναι χρήσιμες και εφαρμόσιμες, όταν λύνουμε ασκήσεις γεωμετρίας.Όχι όταν ερωτευόμαστε.Απλούστατη απόδειξη, ότι όλοι (πλην των bi ατόμων) τείνουμε να ερωτευόμαστε ανθρώπους με κριτήριο το φύλο τους.Το κριτήριο αυτό δεν εξασφαλίζει την ποιότητα του άλλου (δεν είναι όλοι οι άντρες ούτε όλες οι γυναίκες αξιόλογοι/-ες), αλλά, παρ' ολ' αυτά, ως ένστικτο υπαγορεύει επιλογές και πολύ καλά κάνει. Αυτή είναι η δουλειά του.Επειδή, λοιπόν, ο έρωτας είναι έκφραση και ζωή, όταν ερωτευόμαστε, οι επιλογές μας καθοδηγούνται από το ένστικτο και το συναίσθημα (όπως και όταν επιλέγουμε τη μουσική που θα ακούσουμε ή τον πίνακα ζωγραφικής που θα κοιτάξουμε) και όχι από τη λογική.Πολύ καλά κάνεις, λοιπόν, και επιλέγεις γυμνασμένους (όπως εξίσου καλά θα έκανες και αν επέλεγες αγύμναστους, αν σου άρεσαν αυτοί).Τα υπόλοιπα περί ρηχότητας δεν είναι παρά παρεξηγήσεις, που απηχούν τη βασική ενοχοποιητική για το σεξ αντίληψη.Άλλωστε, και να θέλει κανείς, δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά: δεν μπορείς να διατάξεις τον εαυτό σου να ερωτευτεί (ή να ξε-ερωτευτεί).Ο έρως είναι αναρχικός και δε σηκώνει εντολές και λογικές κρίσεις.Λογοδοτεί μόνο στην ενστικτώδη φύση του.ΥΓ- Μόνη ένσταση, η φωτό που ανέβασες.Μετά από χρόνια στον ψυχαναγκασμό (που τον λένε πρωταθλητισμό), με όλο το θάρρος, σε ενημερώνω ότι ο εικονιζόμενος κύριος δεν είναι "γυμνασμένος", αλλά ο θρίαμβος των αναβολικών.Με αγάπη.