Σίγουρα το να μένεις κολλημένος δεν ωφελεί πουθενά. Αλλά το να χρησιμοποιείς τη λέξη "έρωτας" για καταστάσεις που ξεπερνάς από τη μια βδομάδα στην άλλη είναι λίγο...προσβλητικό; Δεν βρίσκω καλύτερο επίθετο.Όταν ερωτεύεσαι κάποιον, όλο σου το είναι θέλει να είναι μαζί του. Δεν είναι απλά ότι ενθουσιάζεσαι στην ιδέα ότι θα τον δεις. Έχεις κυριολεκτικά πεταλούδες ακόμα και αν ακούσεις κάποιον να λέει το όνομά του, ακόμα κι αν μυρίσεις κάπου στο άσχετο το άρωμα του. Αν το σκεφτούμε έτσι, πώς γίνεται τόσο εύκολα να ξεπερνάς κάτι τέτοιο; Σημείωση: δεν έγραψα την εξομολόγηση, αλλά με βρίσκει σύμφωνη.