Πάνε πολλά χρόνια από τότε που ήμουν 20,αλλά επειδή κάποιες αξίες παραμένουν αναλλοίωτες στον χρόνο, η απάντηση θα μορούσε να έχει ως εξής:Δεν είναι όλοι οι 20ρηδες το ίδιο.Απ' την άλλη, η ηλικία, ως ενός σημείου, προσδιορίζει κάποιους κοινούς παρονομαστές στη συμπεριφορά και την νοοτροπία.Για έναν 20ρη, λοιπόν, μια 30άρα (= μια γυναίκα με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, σε σεξουαλικό peak και πριν την πάρει η κάτω βόλτα βιολογικά και εμφανισιακά) έχει πάρα πολύ σοβαρά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις συνομήλικές του.Γιατί οι τελευταίες, κατά κανόνα, δεν έχουν τη συγκρότηση μιας 30ρας (υποφέρουν από εμφατικότατα προβλήματα συμπεριφοράς- πχ υπεροψία, αγένεια, συναισθηματική ανωριμότητα)και-δώσε άπειρη βάση εδώ-κατά μέγα μέρος, είναι σεξουαλικά αναλφάβητες.(Ακόμη και ο πιο χοντροκομμένος νοητικά και συναισθηματικά 20ρης, την ποιοτική διαφορά στις οριζόντιες επιδόσεις θα την καταλάβει μια χαρά.Δεν υφίσταται καν σύγκριση.)Αν μου επέτρεπες να τοποθετηθώ και σε σχέση με τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας σχέσης, θα σου έλεγα ότι είναι, από κάποιες απόψεις, πολύ ταιριαστή: δίνεις στον 20 ολοκληρωμένη προσωικότητα και σου αντιπαρέχει ορμητικότητα και σφρίγος.Τα ετερώνυμα έλκονται.(ΥΓ- Μεταξύ μας: έλα, τώρα, που δεν κολακεύεσαι απ' την προσέγγισή τους.Κι όχι μόνο αυτό, αλλά το σκέφτεσαι να ενδώσεις κιόλας.Και πολύ καλά θα έκανες.)