Αμφιβάλλω ότι αυτή η μεταστροφή του θα είναι μόνιμη. Εάν έχει μάθει να επιβάλλεται με φωνές και φοβέρες, είναι δύσκολο να αλλάξει ολοσχερώς· μπορεί όμως να αλλάξει τόσο όσο να γίνει η συμβίωσή σας πιο ευχάριστη. Γι´ αυτό είναι σημαντικό να εντείνεις την επικοινωνία. Όταν είσαστε μόνοι, χωρίς τα παιδιά, πες του για παράδειγμα αυτό που σου είπα παραπάνω, δηλ ότι σου αρέσει όταν είναι ήρεμος. Αν τον δεις δεκτικό να ακούσει ή και να μιλήσει, πες του ότι τον προτιμάς έτσι αλλά, επειδή θέλεις να τον καταλάβεις αλλά και να είναι και η δική σου καθημερινότητα καλύτερη, να αου πει για ποιο λόγο σου έχει φερθεί τόσο απότομα τόσες φορές. Στην αρχή μικρές προσπάθειες. Ρώτα τον για τη μέρα του, αν έχει παράπονα από σένα, γενικώς μίλα του. Μίλα του για σένα. Τι θέλεις και τι δε θέλεις από αυτόν. Με μέτρο κι όταν είναι κατάλληλη η στιγμή. Με τον καιρό, θα βελτιωθεί η σχέση σας και θα αποκατασταθεί η όποια επικοινωνία είχατε παλιότερα (εάν είχατε βέβαια ποτέ ουσιαστική επικοινωνία για βαθύτερα θέματα. Αυτό το ξέρεις εσύ, γιατί εδώ δε μας το έχεις πει αν και σε έχω ρωτήσει, ίσως φοβάσαι την κριτική, δεν ξέρω. Αν είναι έτσι, φίλη μου, μη φοβάσαι. Όλοι έχουμε κάνει λάθη. Μέχρι να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τι θέλουμε μπορεί ο καθένας να μπλέξει σε έναν γάμο που τελικά δε θέλει αλλά νόμιζε ότι θέλει. Εάν εγώ είχα παντρευτεί στα 24 π.χ. σίγουρα θα ήμουν με το λάθος άτομο γιατί ακόμη δε με γνώριζα τόσο καλά).Υπομονή. Θα πάρει χρονο να διεκδικήσεις μια ισότιμη σχέση. Ή έστω σχεδόν ισότιμη.Όλοι μπορούμε να κάνουμε λάθη στη σχέση μας. Κι ο άντρας σου, κι εσύ, κι όλοι μας. Το σημαντικό είναι να επικοινωνούμε ώστε όλοι να προσπαθούμε, όσο είναι δυνατόν, να βελτιωνόμαστε και να κάνουμε πιο εύκολη την καθημερινότητά μας. Μην ξεχνάς κι εσύ να κάνεις την αυτοκριτική σου!Και μην τον φοβάσαι. Εάν δε διεκδικήσεις, δε θα λάβεις τίποτα γιατί ο άντρας σου μπορεί να έχει βολευτεί να βγάζει τα απωθημένα του στην οικογένειά του. Εάν δε διεκδικήσεις, δύσκολα θα σταθεί να πει "βρε μήπως της έχω κάνει το βίο αβίωτο;". Εάν του το επιτρέπεις να σου φέρεται άσχημα, το μήνυμα που στέλνεις είναι "αντέχω, χτύπα". Εάν του πεις πολλάκις ότι δε θα το δεχτείς, θα πει "καλύτερα να συμμορφωθώ λίγο· θα ήθελα να ήμουν Πασάς στα Γιάννενα αλλά δεν είμαι οπότε δε με παίρνει να το φτάνω στα άκρα".Είμαι σίγουρη ότι θα βρεθούν ευκαιρίες να σου φωνάξει. Όταν γίνει, να είσαι ήρεμη· ατάραχη. Πες του, "για ποιο λόγο μου φωνάζεις; Νομίζεις ότι θα μου επιβληθείς έτσι; Δε βλέπεις ότι μου κάνεις κακό και με κάνεις δυστυχισμένη μαζί σου; ΕΣΥ, είσαι ευχαριστημένος με το να μου φωνάζεις; Τι σου συμβαίνει; Δεν είναι φυσιολογικό να μην μπορείς να φερθείς ήρεμα.". Να είσαι ειλικρινής μαζί του για τις βαθύτερες σκέψεις σου. Οι άνθρωποι δεν περιμένουν την ωμή ειλικρίνεια συνήθως. Μπορεί να περιμένει ένα κλάμμα ή ένα "σε παρακαλώ μη φωνάζεις" αλλά όχι μια σοβαρή απάντηση που τον περιλαβάνει ("ΕΣΥ είσαι ικανοποιημένος με το να μου φωνάζεις;").Οπότε ναι, να του ξαναμιλάς γι ´ αυτό το θέμα. Αλλιώς θα το "ξεχάσει" (επειδή τον βολεύει να το "ξεχάσει").Όσον αφορά στη μητέρα σου, δεν είναι υποχρεωμένος ούτε να την εκτιμά, ούτε να τη συμπαθεί, ούτε τίποτα. Αποδέξου το ότι δεν την εκτιμά και κράτα τις σχέσεις τους τυπικές. Εάν είναι απολύτως απαταίτητο να μείνει μαζί σας κάποιες μέρες, εξήγησέ του.