Κι όμως, έγινε αυτό που φοβόμουν. Ανακοινώθηκε η απόλυση. Πραγματικά επειδή έχω καταλάβει το σκεπτικό τους, ανεξάρτητα από τη τόση δουλειά πού έχω ρίξει εκεί μέσα, θέλουν να χώσουν δικούς τους. Βασικά τους χωσανε ήδη. Έφυγα εγώ με ενα άλλο παιδί και μπήκαν 2 ατομα που είχαν φύγει πριν καιρό. Τώρα και καλά μου λένε να πάω τη Δευτέρα στην εταιρεία να μιλήσω με τον πρόεδρο για να του δείξω τη δουλειά που έχω κάνει μήπως και αναθεωρηθεί η απόφαση. Να σημειώσω πως η δικαιολογία του διευθυντή ήταν ότι δεν δουλεύω. ΠΟΙΟΣ ΕΓΩ! που έπαιρνα καφέ το πρωί και μέχρι να φύγω είχα προλάβει να πιω 5 γουλιές! Τους τα πα λοιπόν έξω απ τα δόντια με καθε ειλικρινια και έφυγα. Μπορεί με την ειλικρίνεια μου να στεναχωρησα κάποιους βολεμένους αλλά πραγματικά με έπνιξε το δίκιο! Τουλάχιστον είμαι καλά μέσα μου. Απορώ γιατί θέλουν να μου μιλήσουν τη Δευτέρα. Τι να αναθεωρηθεί ακριβώς;; αυτή τη στιγμή η εταιρεία δεν έχει καθόλου χασούρα απ τη στιγμή που εξισορροπηθηκαν οι μισθοί. 2 έφυγαν 2 ήρθαν. Γιατί θέλουν να μου μιλήσουν λοιπόν οι ξεφτίλες;;