Φτου ξελευθερία
Πολύ σπάνια είναι σαφείς στους γύρω μας οι αντιδράσεις μας που οφείλονται στα όνειρα.Ακόμα κι αν είπες κάτι, είναι σχεδόν απίθανο να ήταν τόσο ξεκάθαρο, που να το κατάλαβε η αδερφή σου.Εσύ ντρέπεσαι, γιατί γνωρίζεις το περιεχόμενο του ονείρου, αλλά μπορείς να είσαι σίγουρη ότι η αδερφή σου το αγνοεί.Σε σχέση με το πραγματικό, δλδ το ΥΠΟΓΕΙΟ νόημα του ονείρου, δε χρειάζεται να είσαι ο Φρόιντ, για να αντιληφθείς ότι αυτό είναι η μάχη ανάμεσα στην επιθυμία (η ερωμένη σου) και την ηθική (μαμά).Δυστυχώς, όπως με ενάργεια δείχνει το όνειρό σου, η επιθυμία μας τρέπεται σε άτακτη φυγή, μπροστά στην αίσθηση του καθήκοντος που αστυνομεύει τον εσωτερικό μας κόσμο.Η σύγκρουση ανάμεσα σε "θέλω" και "πρέπει" είναι τόσο σφοδρή και ασυμφιλίωτη και μας εκθέτει σε τόσο μεγάλη πίεση, που στο τέλος διαταράσσει πολύ σοβαρά τις ισορροπίες μας (και μπορεί να μας οδηγήσει ακόμα και στην τρέλα μερικές φορές).Είναι χαρακτηριστικό ότι στο όνειρό σου, τη στιγμή που η αστυνομία του "πρέπει" (η μαμά) συνέλαβε το "θέλω" και πήγε να του περάσει χειροπέδες και το "θέλω" αντιστάθηκε στη σύλληψη (με το χτύπημα στο πρόσωπο), εσύ πήρες το μέρος του "πρέπει" (προστάτεψες τη μαμά), πράγμα που σημαίνει ότι θεωρείς την επιθυμία όχι μόνο απαγορευμένη (γι' αυτό και την καταδιώκει η αστυνομία του καθήκοντος), αλλά και ΚΑΚΗ (αναιδή και βίαιη παλιογυναίκα, που δεν έχει σεβασμό στη μαμά και τη χτυπάει).Και είναι τόσο μεγάλο το ψυχολογικό εκτόπισμα όλων των φάσεων αυτής της σύγκρουσης (στην αρχή, η παράδοση στην επιθυμία, όταν κάνεις έρωτα με τη γυναίκα, μετά η σαρωτική επέμβαση της αίσθησης του καθήκοντος, που σας πιάνει στα πράσσα και τέλος η προδοσία της επιθυμίας και η υποταγή στο καθήκον), που δεν το άντεξες και ξύπνησες.Επειδή προσωπικά συμβαίνει να ψηφίζω το κόμμα της επιθυμίας, θα σου πρότεινα να κόψεις τον αέρα των ΜΑΤ του ψυχικού σου κόσμου και να πάψεις να αυτολογοκρίνεσαι ερωτικά.Αυτό όμως προϋποθέτει ότι θα πρέπει να αποδεχτείς τις επιθυμίες σου.