Μπράβο ανάλυση, εύγε!Είχα βρεθεί σε παρόμοιο δίλημμα. Στο μηχανογραφικό είχα κάνει τη βλακεία να δηλώσω σχολή για το χατίρι άλλων, που ευτυχώς ανέβηκε 300 μόρια και δεν την έπιασα. Αισίως μπήκα στην καλλιτεχνική σχολή που ήθελα, αλλά σίγουρα τα πράγματα δεν είναι ιδανικά στον τομέα μου. Αλλά υπάρχει και ένα αλλά. Πλέον τίποτα δεν είναι εύκολο και κανένα επάγγελμα δεν σε εξασφαλίζει. Οπότε ή ακολουθείς αυτό που σε γεμίζει και περνάς στριμωγμένα (με τις πιθανότητες υπέρ σου, αφού το αγαπάς να το εξελίξεις) ή σπουδάζεις κάτι που δεν σε ευχαριστεί και ταυτόχρονα αντιμετωπίζεις και την καθημερινή ανασφάλεια που επικρατεί.Και κάτι για το φόβο. Ναι να πατάς στη γη για να ξέρεις τι σου γίνεται, αλλά μην σου κόβεις και μην επιτρέπεις να σου κόψουν τα φτερά.Καληνύχτα :)