Ξεφύλλιζα σήμερα την δερματόδετη έκδοση του "περηφάνια και προκατάληψη"που πήρα από το παζάρι βιβλίου το σ/κ. και στο πρώτο κεφάλαιο υπάρχει ο εξής διάλογος:-Κύριε Μπένετ,.....,δεν λυπάστε καθόλου τα κακόμοιρα τα νεύρα μου.-Με παρεξηγήσατε,αγαπητή μου.Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τα νεύρα σας.Είναι άλλωστε παλιοί μου γνώριμοι.Σας ακούω με προσοχή να αναφέρεστε σε αυτά τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια.Κρεβατομουρμούρα της βικτωριανής εποχής!!Σίγουρα έχει αλλάξει ο τρόπος έκφρασης των ανθρώπων αλλά δεν πιστεύω ότι εκείνες τις εποχές υπήρχαν μόνο οι ρομαντικοί..Τα συναισθήματα πάντα μένουν ίδια και γι'αυτό βρίσκουμε σημείο επαφής με αρχαία αλλά και πιο πρόσφατα κείμενα...Και υπάρχουν πολλοί ρομαντικοί ακόμα και σήμερα...Κάποιοι κυκλοφορούν και μέσα στις εξομολογήσεις(ονόματα να μην αναφέρω...)Εσύ να είσαι αυτό που νιώθεις και όλα θα αποκτήσουν νόημα κάποια στιγμή!