Θυμάμαι την ιστορία του Μιτσακου. Ήμουν σε παρόμοια θέση... Με τη διαφορά ότι δε έφταιγε μόνο η κατάθλιψη στη δικιά μου περίπτωση, καθώς ήταν ο χαρακτήρας της έτσι.. Απλώς εγώ πληγωμένος από τις συμπεριφορές τις, πήγα και τα ειπα σε όλους, και είπα για τη κατάθλιψη της, που αυτή το εκμυστηρεύτηκε σε εμένα και το ξεραν λίγα άτομα... Δε τη είπα τρελή ούτε κάτι άλλο, απλώς ότι έπασχε από κατάθλιψη και το πώς φερόταν σε μένα... Απλώς επειδή τη κοπέλα ακόμα τη ποναω, νιώθω ότι τη πρόδωσα με αυτά τα λόγια, ασχετα που δε θα το μάθει ποτέ.. Αυτές είναι οι τύψεις μου... Για το ότι χωρίσαμε δε νιώθω πλέον τύψεις, διότι δε αξιζα τέτοιες συμπεριφορές :)