Καλό μου παιδί, ακούγομαι λίγο σαν θείτσα αλλά θέλω να σε αγκαλιάσω και να σου πω ότι οι επιλογές μας έχουν συνέπειες. Εσύ είσαι σίγουρη ότι άρχισες το διάβασμα για να σε "αγαπούν" οι γονείς σου; Μήπως αυτό ήταν η αφορμή; Καμιά φορά οι γονείς αγχώνονται για εμάς και οι αντιδράσεις τους δε μοιάζουν με αγάπη αλλά αυτό είναι το κίνητρό τους. Έτσι είναι και η μαμά μου, αγχώνεται και βάζει τις φωνές, απορρίπτει αυτά που κάνω επειδή φοβάται ότι δε θα μου βγουν σε καλό, τα ίδια έκανε στα 15 μου, τα ίδια κάνει στα 25 μου, δε σου μιλάω εκ του ασφαλούς, το έχω ζήσει.Δεν είσαι καθόλου περήφανη που οι προσπάθειές σου αποδίδουν; Τον καλό μαθητή γιατί να τον λυπάσαι; Όποιος διαβάζει, δε σημαίνει ότι κλείνεται όλη μέρα σπίτι απλά βγαίνει λιγότερο. Δε χρειάζεται να βγαίνεις 3 φορές την εβδομάδα, 1 αρκεί στην ηλικία που είσαι και με το δεδομένο του σχολείου. Αν οι φίλοι σου έχουν απομακρυνθεί μάλλον δεν έχετε αρκετά κοινά ενδιαφέροντα και η φιλία σας εξαντλείται σε μια σαββατιάτικη έξοδο. Αν οι συμμαθητές σου σε βλέπουν σαν καημενούλα και σε έχουν μόνο για να αντιγράφουν, τότε δεν είναι εντάξει άνθρωποι για σένα. Μην απογοητεύεσαι και μην τα παρατάς. Όσο μεγαλώνουμε, μεγαλώνει και η ικανότητά μας να βρίσκουμε τι μας αρέσει και επιλέγουμε τους φίλους μας καλύτερα. Και, προς Θεού, μη θεωρείς τον εαυτό σου χαζό. Μην υποτιμάς τον εαυτό σου, οι προσπάθειές σου απέδωσαν καρπούς και φαίνεται περίτρανα στους βαθμούς σου, το λες και μόνη σου. Αν ήσουν χαζή, αν δε σε ενδιέφερε η προσωπική σου εξέλιξη, δε θα αποφάσιζες καν να κάνεις μια τόσο δραστική αλλαγή στη ζωή σου. Από μένα χίλια μπράβο!