Σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας...Αλλά η κατάσταση μου δυστυχώς δεν είναι καλή...Πέσανε όλα μαζεμένα και έχω πανικοβληθεί.Θα ήθελα να φύγω και να τα αφήσω όλα πίσω μου.Έχω αρχίσει ήδη να κάνω αιτήσεις στο εξωτερικό.Μακάρι να φύγω.Εκτός απο το ότι έχασα κάθε ιχνος εμπιστοσυνης μου στους άντρες, έχασα και την πίστη μου για το ότι, όσο καλός και να είσαι στην δουλειά σου και όσο ήρεμος και να νιώθεις πλέον εδώ που έχουμε φτάσει όλα ανατρέπονται...Και στην ηλικία μου είναι δυνατό χατσούκι αυτό.Όσο για αυτόν που ήμασταν μαζί...όχι δεν ήμασταν πολύ καιρό, 5 μήνες.Αλλά εκείνος μου έλεγε απο την αρχή ότι θέλει να κάνουμε οικογένεια και παιδιά.Εγω δεν το σκεφτόμουν κ τόσο αλλά επειδή τον έβλεπα πολύ θερμό με έπεισε...Επίσης απο την αρχή δεν ήθελε να χρησιμοποιούμε προφυλάξεις "γιατί δεν του αρέσουν" και παρόλο που του έλεγα ότι δεν το θέλω αυτό γιατί είμαι σε μια ηλικία που φοβάμει μη τύχει καμιά βλακεία, εκείνος δεν το ήθελε και έλεγε ότι θα είναι προσεκτικός...Και να τα αποτελέσματα...Εν τω μεταξυ σκέφτομαι και το τραγικό του πράγματος, γιατί σκέφτομαι πόσες φίλες μου προσπαθούν τόσα χρόνια να κάνουν παιδιά και δεν μπορούν...Και εμάς που μας έτυχε αυτό, εκείνος κώλωσε.Και πάνε όλα...Για αυτό θέλω να φύγω.Απο όλα....