Χαιρομαι που απαντησες.Το θεμα δεν ειναι το παρον ταξιδι. Το θεμα ειναι αν εισαι ανησυχο πνευμα και "πετρα που κυλαει δεν χορταριαζει" ενω εκεινος ισως οχι. Αυτο μονο εσεις το γνωριζετε. Και αυτο δεν ειναι first world problem αλλα βαθια υπαρξιακο. Επομενως για το μελλον θα πρεπει να αξιολογησετε (κι αφου αρθουν τα πρακτικα εμποδια) ποιες ειναι οι εκατερωθεν υποχωρησεις που μπορει καθενας σας να κανει χωρις να νιωθει οτι προδιδει τον εαυτο του.Επειδη η ακριβοπληρωμενη μου εμπειρια μου υπεδειξε οτι ειναι οι κοινοι στοχοι κι οι κοινες αρχες ζωης που δενουν το ζευγαρι. Μην καταδεχτεις να γινεις σαν τις μικροαστες μαναδες που κοπανανε μια ζωη σε συζυγο και παιδια "εγω που θυσιαστηκα για χαρη σας". Δεν υπαρχει μεγαλυτερη ματαιωση για τον ακροατη απο αυτην. Ειναι σαν να τους λες οτι δεν ηταν αρκετα ερωτικοι, αρκετα ερωτευσιμοι για να εμπνευσουν πηγαιες αποφασεις, γνησια επιθυμια.Αυτο λεω. Θα την θυμηθεις αυτην την κουβεντα στο μελλον. Φροντισε να την θυμηθεις με νοσταλγια κι οχι με πικρια.ΥΓ.Κανεις δεν ειπε οτι η ζωη ειναι περιπατος.