Να θεσω κατι ακομα μιας και συζηταμε?Γιατι ειναι τοσο σημαντικο "να μην πληγωθουμε" οταν τα θελω μας ειναι διαφορετικα απο του αλλου? Γιατι νιωθουμε απορριψη και δεν μπορουμε να την δεχτουμε?Γιατι μεγαλωσαμε ως πριγκιπησσες που πρεπει να εχουν το καλυτερο?Γιατι μαθαμε οτι η παρθενια μας ειναι τοτεμ που το προσφερουμε ωστε ο αλλος να ειναι ευγνωμων?Γιατι δεν μπορουμε να διαχειριστουμε τον πονο?Τι???Πραγματικα αναρωτιεμαι. Γιατι ειμαστε τοσο φοβισμενες να τσαλακωθουμε?