Κοιμήθηκα και ξυπνώντας είδα αμέτρητα σχόλια, νομίζω ότι το θέμα το έχει καλύψει πλήρως η Γ45. Αυτό που βιώνω τόσα χρόνια είναι το δίπολο σχέση-πήδημα: το πήδημα είναι καλό όταν γίνεται αφού έχουμε ''συμφωνήσει'' ότι έχουμε σχέση, είναι όμως κακό όταν γίνεται χωρίς κάποια τέτοια ''συμφωνία''. Πόσες άραγε συμφωνημένες ''σχέσεις'' έχουν καταλήξει στο τίποτε και πόσα ''πηδήματα'' έγιναν σχέσεις με ουσία;;;
