Λοιπόν φιλαράκι γράψτους όλους, και τα καλά και τ αρνητικά σχόλια, από φίλους, γνωστούς, συγγενείς, ζήσε όσο περισσότερο μπορείς με τον πατέρα μην τον αφήνεις στιγμή, και τον ίδιο βοηθά αλλά και σένα, δείξτου την αμέριστη αγάπη σου, αγκάλιασέ τον, φίλα τον, πες του, το δείξτου το, πες του πόσο τον αγαπάς.Ο χρόνος ειναι πολύτιμος και απ ότι καταλαβαίνω ίσως και λίγος, μην αφήνεις να τον πληγώσει κανείς και όπου χρειάζεται να την λες ακόμα και αν γίνεις κακός, η σχέση με τον πατέρα σου θα σ ακολουθεί μια ζωή μέχρι το δικό σου τέλος, θα σ ακολουθεί ακόμα και όταν κάνεις δικά σου παιδιά και εγγόνια, η σχέση με τους γονείς ειναι πολυ βαθιά συναισθηματικά και το να εισαι εκεί θα σε βοηθήσει ψυχολογικά γι αργότερα, δεν ξέρω τι ηλικία έχεις αλλά κάποια στιγμή θα με θυμηθείς... πες του όσες φορές περισσοτερο μπορείς το πόσο τον αγαπάς, λειτουργεί θαυματουργικά.Καλή υπομονή κουράγιο και εύχομαι από καρδιάς ότι καλύτερο για όλους σας και πολυ περισσοτερο για τον ίδιο