Είναι τραγικό να ακούω παιδιά με τα μισά μου χρόνια να περιγράφουν προβληματικές καταστάσεις που αντιστοιχούν στην κλάση μου: δεσμευμένος περίγυρος, έλλειψη νέων γνωριμιών και άλλα παρόμοια. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι να αποβάλεις την έμμονη ιδέα που σε διακατέχει. Από εκεί και έπειτα, προέχει το να ανοίξεις τον κύκλο σου, μέσα στον ήδη υπάρχοντα δε βλέπω φως. Κάνε κάποια νέα δραστηριότητα να γνωρίσεις νέους ανθρώπους. Και κάτι τελευταίο: πάρε θάρρος. Δείξε την ''αντρική'' σου πλευρά πέραν της ανθρώπινης. Καλή τύχη.