Τι να σου πω ρε φιλε... Πιστευω οτι τετοιες καταστασεις εχουν ημερομηνια ληξης. Δεν ξερω αν υπαρχει ελπιδα. Οι υπερβολες δεν ωφελησαν ποτε κανεναν. Εγω προτινω να θεσεις μια ερωτηση στον εαυτο σου και να απαντησεις με ειλικρινια. " Θελω την ελευθερια μου ή την κοπελα μου; " Πιστευω η ελευθερια ειναι ασυμβιβαστη με την συγκεκριμενη σχεση και για αυτο πρεπει να επιλεξεις. Θεωρω, πρωτον, οτι, οταν η σχεση αρχισει να μας προκαλει προβληματισμους, οι οποιοι φθειρουν τη χαρα μας, τοτε κατι δεν παει καλα. Αν οι προβληματισμοι αυτοι αιρονται με καποιον τροπο εχει καλως. Αν παλι όχι, θα σου ελεγα πως " ο,τι δεν λυνεται, κοβεται" Δευτερον ειμαι της αποψης πως πρωτα πρεπει να ειμαστε καλα με τον εαυτο μας και υστερα με ολους τους αλλους. Αν εσυ θυσιαζεις τα θελω σου, για την κοπελα σου, τοτε παλι κατι δεν παει καλα. Βεβαια, αν ειναι ο ερωτας της ζωης σου( αν υπαρχει κατι τετοιο) αξιζει να προσπαθησεις παραπανω. Αν οχι... yolo!