Εδώ έχω μια δουλειά, ίσα για να βγαίνω πέρα, το ενοίκιο, τα έξοδα μου, στην άκρη μένουν λίγα για ώρα ανάγκης. Ο πατέρας θα συμβάλει με τη διατροφή όπως ορίζει ο νόμος. Συζητάμε και για συγκατοικηση αλλά σαν σχέση δεν έχουμε μέλλον, είμαστε και οι δύο πολύ ιδιαίτεροι χαρακτήρες, εσωστρεφεις,χωρίς παρέες, μας αρέσει η μοναξιά και η συναναστροφη με τον εαυτό μας. Ήρθε στο σπίτι μου και μείναμε κάποιο διάστημα και πέρα από το ερωτικό κομμάτι και κάποιες πολύ ωραίες συζητήσεις που είχαμε, έχουμε ήδη τσακωθει χοντρά 5 φορές, για μένα αλλά κ γι'αυτόν είναι πολύ, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ότι και να πούμε ξέρω ότι τελικά μόνη θα το μεγαλώσω το μωρό και μάλιστα δε θα είμαστε καν κοντά, θα το βλέπει στις διακοπές. Στην Ελλάδα πάλι, δε ξέρω καν αν θα βρω δουλειά απευθείας, και αν, όταν βρω, τα λεφτά θα είναι πενιχρα σίγουρα και ξέρω ότι με ένα μωρό θα πρέπει να ζήσω με τη μητέρα μου, η οποία ζει μόνη επίσης. Αυτό είναι πολύ μεγάλη αλλαγή για μένα καθώς από τα 18 επισκέπτομαι τη μητέρα μου μόνο για διακοπές, δε ξέρω αν μπορούμε να μείνουμε μαζί. Αλλά θα αναγκαστουμε. Εδώ θα έχω κάποια επιδόματα από το κράτος αλλά πως θα είμαι με ένα μωρό μόνη... Χρειάζομαι βοήθεια και εδώ δεν έχω κανενα. Σας ευχαριστώ πολύ που διαβάσατε τη καταχώρηση μου, ήθελα κάπου να το πω.