Αυτο που αντιμετωπιζεις ειναι φοβος ως προς το αγνωστο. Θα προσπαθησω να ειμαι οσο αντικειμενικη μπορω, με βαση τις πληροφοριες που εχω, μηπως σου δωσω τροφη για σκεψη. Η τελικη αποφαση δικη σου.Πιθανο σεναριο Νο1 κρατας το παιδι.Γεννιεται και μεγαλωνει και ο πατερας, περα απο τη διατροφη, εχει δικαιωματα στη διαπεδαγωγηση του. Αν απο τωρα τσακωνεστε φαντασου τι εχει να γινει αργοτερα. Και κυριως σκεψου οτι θα εχει το δικαιωμα να το κραταει καποιες μερες. Αρα δε το μεγαλωνεις μονη σου. Σκεφτεσαι λοιπον εαν θα ηταν καλος πατερας και αν θα ειχατε κοινα θελω ως προς το μελλον του παιδιου.Η μητερα σου απαξ και αρχισει να σε "ταϊζει" θα αρχισει να εκφερει αποψη περι του θεματος, ισως και κρητικη ειδικα εαν ειχε τοποθετηθει ωστε να μη χωρισεις τον πρωην ή κατι παρομοιο. Ακομη πιο πιθανο το τι θα πει ο κοσμος να ειναι θεμα συζητησης οσο η κοιλα σου μεγαλωνει. Βεβαια, δεν εισαι η μοναδικη γυναικα που θα ξαναφτιαξει τη ζωη της αργοτερα εχοντας ενα παιδι. Οποτε φροντιζεις να μη σπασει μεχρι τοτε η ψυχολογικη σου ισορροπια γιατι μετα το εχασες το τραινο και εισαι ακομη μικρη.Πιθανο σεναριο Νο2 πας να ριχνεις το παιδι.Το εχεις ηδη βαρος στη συνειδηση σου και θα το εχεις για πολλα πολλα χρονια. Κυριως εχεις τυψεις που αφησες τον εαυτο σου απροστατευτο και φερθηκες επιπόλαια. Όμως αυτο θα ειναι το μοναδικο που εχεις να αντιμετωπισεις μελλοντικα. Ενδεχομενος λιγο τα ενστικτα της μανας, λιγο οι ορμωνες, και οσοι ηδη το μαθουν και σου πουν να μη το ριξεις, να θες να ικανοποιησεις την απαιτηση τους αυτη και καταβαθος να μη θες να ριξεις μια ψυχη πριν ακομη δημιουργηθει ομως θυμισου οτι ο ρολος του γονεα ειναι να αποφασιζει το ΚΑΛΥΤΕΡΟ που ο ιδιος πιστευει οτι ειναι ιδανικο για το παιδι του. Καλη δυναμη σε οτι και να αποφασισεις..
