Σίγουρα μέχρι τα 25,άνηκα κι εγώ στην κατηγορία των γυναικών που περιγράφεις...η αναγκαστική διαμονή στην επαρχία για πέντε χρόνια,λόγω δουλειάς,με μετέτρεψε σε"θηλυκό εξολοθρευτή"...τι κατσαρίδες(μαύρες και όχι ξανθιές),τι αράχνες(αυτές τις χνουδωτές όχι τις ψεύτικες)τι ποντίκια και βατράχια...μέχρι και φίδι εξόντωσα τον τέταρτο χρόνο...όλα είναι θέμα συνήθειας και ανάγκης τελικά...δεν μπορούσα να ουρλιάζω υστερικά κάθε φορά,γιατί δεν υπήρχε κάποιος να με ακούσει...