Η αλήθεια είναι ότι δε τις έχω μιλήσει σοβαρά γιαυτό το θεμα ακόμα... Καθε φορά τα καταπινω μέσα μου.. Γνωρίζει ότι δε φέρεται σωστά, ωστόσο δε δείχνει ικανή να αλλάξει συμπεριφορά δυστυχώς... Και η αλήθεια είναι ότι όλους αυτούς τους 8 μήνες έχουν γίνει πολλά σκηνικά που με έχουν ξενερωσει/στεναχωρησει. Πχ. Αναφορές στον πρώην, προσβλητικά και μειωτικα λόγια προς εμένα, ακόμα και βρισιές όταν θυμώνει με κάτι, αλαζονικη συμπεριφορά, και τέλος υπερβολική γκρίνια και πίεση για το παραμικρό... Τώρα θα μου πείτε για ποιο λόγο κάθεσαι ακόμα; Διότι την αγαπώ, και δεύτερον διότι η κοπελιά αναγνωρίζει τα λάθη της και κάνει προσπάθειες... είναι περίοδοι που είμαστε πολύ καλά... Επίσης λόγω απειριας στο θέμα σχέσεων δε θέλω να χωρισω διότι λέω και άλλη να βρω τα ίδια θα μου κάνει.... Οπότε μένω εδώ... Δηλαδή περισσότερο φοβάμαι το χωρισμό και τη μοναξιά, και ότι δε θα βρω κάποια άλλη...