λιγότερο από τα λόγια. Γι'αυτό όταν οι πράξεις έρχονται σε αντιπαράθεση με τις νουθεσίες, τότε έχουμε οργή και επανάσταση (καλή ώρα όπως εξέφρασε ο exelsior). Για παράδειγμα δε μπορείς να λες στην κόρη σου να μη γυρίσει αργά ή να μην έρθει ο γκόμενος να την πάρει γιατί τι θα πει ο κόσμος ή οτι θα τσαντιστεί ο πατέρας της κι εσύ κυρία μου να τους δουλεύεις όλους έχοντας γκόμενο. "Φτύσιμο στη μάπα" έτσι θα σου πει το παιδί σου. Γιατί το παιδί σου θα φτάσει να σε αντιμετωπίσει ως κοινό θνητό ενήλικο άνθρωπο με ανάγκες και λάθη, όταν το ίδιο θα έχει αποκτήσει την εμπειρία και την αυτοπεποίθηση να αντιμετωπίσει την αποκαθήλωση αυτή.Μέχρι τότε να μάθουμε να μην επιτιθέμεθα στα παιδιά και να περιμένουμε να φερθούν πιο ώριμα από τους μεγάλους κι επίσης να πάψουμε να τα μεγαλώνουμε παρουσιάζοντας εαυτούς ως αλάνθαστες θεότητες. Το "γιατί έτσι" και το "γιατί το λέω εγώ" πρέπει να πεθάνουν αν θέλουμε σκεπτόμενα άτομα.Μέχρι τότε να μάθουμε οτι θα κρινόμαστε όλοι και μάλιστα πολύ αυστηρά, όπως κάνουν τα παιδιά σε όλα τα θέματα άλλωστε.
