Αλήθεια, δεν καταλαβαίνω. Όλοι λένε "ας κάνει ο καθένας ό,τι θέλει" και παρόλα αυτά αρχίζουν τις νουθεσίες και τις γενικότητες.Μέσα σε όλο το χάος των γενικοτήτων όμως, δεν σκεφτόμαστε ότι ένα άτομο αποτελείται από εκατομμύρια πράγματα: συνθήκες μέσα στις οποίες μεγάλωσε, οικογένεια, ηλικία, πόλη/χώρα, προδιάθεση σε θέματα υγείας και άλλα πολλά. Οπότε όλες αυτές οι θεωρίες δεν ισχύουν. Δεν ισχύουν καν για την πλειοψηφία του πλυθυσμού.Ισχύουν μόνο για αυτόν/αυτήν που τα λέει, αν και εφόσον έχει κάνει την αυτοκριτική του και έφτασε σε τέτοιο αξιοζήλευτο επίπεδο αυτογνωσίας. Προσωπικά, επειδή έχω περάσει από διάφορες καταστάσεις, γνωρίζω τι θέλω και αυτό έχω. Δηλαδή έχω φτωχό μυαλό ή δεν είμαι αφημένη στα ένστικτά μου, επειδή έχω επιλέξει κάτι συγκεκριμένο και δεν βάζω το χεράκι μου σε όλα τα βάζα; Δοκίμασα ό,τι ήθελα να δοκιμάσω, έκρινα τι μου αρέσει και τι όχι και πράττω αναλόγως.Θα συμφωνήσω σε ένα πράγμα μαζί σου, ότι όντως πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, πρωτίστως με τον εαυτό μας. Πράγμα σχεδόν ακατόρθωτο φυσικά, διότι αν κάποιος πιστεύει ότι έχει καταφέρει να αποκωδικοποιήσει τον ψυχισμό του, την σεξουαλικότητά του ή το μυαλό του, είναι ΤΡΑΓΙΚΑ γελασμένος. Όμως, το να προσπαθεί συνέχεια και να εξελίσσεται, είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει. Πρωτίστως πάλι για τον εαυτό του και έπειτα γι'αυτούς που αγαπάει.Συνεπώς: το τι κάνει ή δεν κάνει ο καθένας, δεν με αφορά. Εγώ κάνω αυτά που θέλω, οπότε είμαι ευτυχισμένη. Και εφόσον είμαι ευτυχισμένη, δεν κουνάω το δάχτυλο σε κανέναν για το πως πρέπει να συμπεριφέρεται. Αν ζητήσει την συμβουλή μου, ευχαρίστως να του την δώσω, αλλά θα είναι μέσα από ένα δικό μου προσωπικό πρίσμα, όσο και αν έχω προσπαθήσει να μπω στην θέση του.