Το'ξερα οτι κάποιος από κάπου θα βρισκόταν να θιχτεί. Δεν έκρινα κιτς τους ανθρώπους, έκρινα κιτς τις διαπροσωπικές σχέσεις (νοοτροπία χωριού, κουτσομπολιό, κακεντρέχεια, ζήλεια κι άγιος ο θεός). Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις, πάντα υπάρχουν.Μιλάμε όμως για το γενικότερο κλίμα και νοοτροπία. Το συνέδεσα με την αρχιτεκτονική, διότι αν και νησί όμορφο που θα μπορούσε να τα έχει όλα, η Σαλαμίνα (όπως και ο Πειραιάς), είχε κακή τύχη αισθητικά. Δηλαδή κατοικήθηκε από κόσμο που πάλεψε για την επιβίωση από την Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, Πέραμα, Πειραιά και γύρω, αγοράστηκαν οικοπεδάκια πολύ φθηνά κι έπειτα με ό,τι είχε ο καθένας προσπάθησε να φτιάξει μια οικία ή ένα τύπου εξοχικό να κάνει τη δουλειά του όπως όπως.Δεν τα λέω υποτιμητικά όλα αυτά, δεν κατηγορώ κάποιους, καλά κάνει ο καθένας όπως καταλαβαίνει κι ό,τι νομίζει καλύτερο. Απλά το αναφέρω επειδή πχ στη Σαντορίνη, δε μπορείς να πας στην Οία και να κλείσεις ένα οικόπεδο με κοτετσόσυρμα, να ρίξεις ένα τροχόσπιτο μέσα επενδεδυμένο εξωτερικά με πλακάκια, βαρέλια στον ημιτσιμεντένιο κήπο,παλιοσίδερα κάτω από ένα υπόστεγο μη χρειαστούν και 2-3 σκυλιά να γαβγίζουν όλη μέρα και να ταΐζονται μια φορά την εβδομάδα όταν πας για να ποτίσεις τα γεράνια. Α! Και το τροχόσπιτο να το επεκτείνεις κάθε τόσο με ό,τι σου βρίσκεται κατά καιρούς ένα δωμάτιο από λαμαρίνες, ένα με τούβλα, ένα με ελενίτ κοκ.Δε λέω οτι το να μην έχεις χρήματα σε καθιστά ανίκανο διαπροσωπικών σχέσεων ούτε οτι δε δικαιούσαι να έχεις εξοχικό ή σπίτι. 'Ισως η νοοτροπία της προχειρότητας και του παρτακισμού να επεκτείνεται και σε άλλες εκφάνσεις της καθημερινότητας. 'Ισως το να μην υπάρχει ένα κοινό όραμα "πώς θέλω να δω τη γειτονιά μου και το νησί μου" να χωρίζει τους κατοίκους, που οι περισσότεροι πάνε για λίγες μέρες και ίσως θεωρούν οτι δεν τους αφορά κάτι μονιμότερο.
