Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι τέτοιες καταστάσεις δεν χρήζουν πάντα φαρμακευτικής αντιμετώπισης. Το πρώτο βήμα αποτελεί η επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο για συζήτηση και ανάλυση του θέματος. Ο ψυχολόγος θα κρίνει αν χρειάζεται φαρμακευτική αντιμετώπιση. Αν ναι, τότε θα σε στείλει αυτός σε συνεργαζόμενο ψυχίατρο! Οπότε προτείνω να πάρεις μια δεύτερη γνώμη από έναν καλό ψυχολόγο!Υπόψιν, δεν είμαι κατά των φαρμάκων αλλά τα ψυχοφάρμακα δεν είναι απλές ασπιρίνες και η χορήγηση τους πρέπει να αντιμετωπίζεται με μεγάλη σοβαρότητα!