Θα φανώ κυνική, και λογικό γιατί είμαι. Άλλαξε παρέες. Εγώ αυτό το στριμωξίδι και το έντονο τρεμοπαίξιμο του φωτός υπό τον εκκωφαντικό ήχο κακόγουστης μουσικής,και την άλλη μέρα να πονάει ο λαιμός μου από τις φωνές και να έχω χάσει και όλο μου το πρωί γιατί δε μπορώ να ξυπνήσω, ούτε από μακριά. Είμαι ξενέρωτη και "ανθρωποφοβική"(???); Καλώς, πάρτε τη νερωμένη παρέα σας και αφήστε μέ με τη μπύρα μου και το βιβλίο μου στο παγκάκι μου. Ή ελάτε να πάμε σ' ένα ήρεμο μπαρ σαν άνθρωποι. Κι αυτό παίζει.