Εγώ πάλι ζω το άλλο δράμα:Λόγω εργασίας, γνωρίζω όλους τους αγίους και όλες τις γιορτές (κινητές και ακούνητες), απ' όξω κι ανακατωτά.Λόγω μυαλού (κι έχει κλείσει και το εργοστάσιο και ψάξε να βρεις τώρα εγγύηση και ανταλλακτικά), δεν έχω καλή αίσθηση του χρόνου. Το "προχθές" μου μπορεί να είχε γίνει πριν 5-6 μήνες, η εβδομάδα περνάει χωρίς να την καταλάβω, τελευταία φορά που κοίταξα ημερολόγιο ήταν π.χ. 2 του μηνού και λέω "έλα μωρέ, έχω χρόνο" και την επομένη που ξανακοιτάω ο μήνας έχει πάει 22 (και επιπλέον συνειδητοποιώ ότι ο αχρείος πάλι άργησε να πληρώσει...) και άλλα τέτοια τραγελαφικά.Γνωρίζω λοιπόν ότι της Όλγας της Βασιλίσσης (λέμε τώρα) είναι στις 11 τουτουνού... ΑΛΛΑ! Δεν γνωρίζω πότε έχει 11 ο μήνας! Τόσο απλά!Στα γενέθλια που δεν πρέπει να ξεχάσω με τίποτα βάζω υπενθύμιση στο κινητό μου, τέτοιο χάλι!Ελάχιστοι άνθρωποι έχουν ακούσει από το στοματάκι μου ευχές για τη γιορτή τους, ΑΝΗΜΕΡΑ.