Ρε γμτ, γιατί τόση πίκρα βρε κοπέλα μου; 29 ετών είσαι, δεν είσαι 50... Καταρχήν, μην κοιτάζεις τις ζωές των άλλων, δεν προσφέρονται πάντα για ασφαλή συμπεράσματα. Κατά δεύτερον, εστίασε σε σένα, μόνη σου λες ότι μετά τα 22 σου άλλαξες πολλά προς το καλύτερο. Το ότι δεν ήρθε ο ''έρωτας'', δεν είναι κάτι μη αναστρέψιμο. Μπορεί και τώρα που σου γράφω, να βρεθεί ο έρωτας της ζωής σου μπροστά σου. Από εκεί και πέρα, μήπως έχεις εξιδανικεύσει τον ''έρωτα'' ως ιδέα; μήπως περιμένεις το πριγκιπόπουλο πάνω στο λευκό άτι; μήπως απορρίπτεις συλλήβδην ανθρώπους που νοιάζονται πραγματικά για σένα και τρέχεις πίσω από παρτάλια που σε φτύνουν;Δε θα σου πω ''να είσαι καλά με τον εαυτό σου'', το θεωρώ γενικό και μη ουσιαστικό ως φράση. Θα σου πω όμως να είσαι ο εαυτός σου, και να προσέχεις γύρω σου ποιοι πραγματικά σε αποδέχονται όπως είσαι. Και κάτι τελευταίο: ο έρωτας δεν είναι πάντα κεραυνοβόλος, μπορεί να είναι δίπλα σου σε κάποιον ''αδιάφορο'' τώρα που δεν του δίνεις σημασία γιατί περιμένεις το ηλεκτροσόκ του έρωτα που μπορεί να μην έρθει ποτέ.
