Το σωστό είναι να μην συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους, αλλά επειδή είμαστε άνθρωποι με όλα τα συναισθήματα που μας διακατέχουν συνεχώς, όλοι μας πιστεύω καταβάθος έχουμε αγανακτήσει, ζηλέψει, ενοχληθεί από τη καλύτερη ζωή που έχει κάποιος από εμάς. Αυτό πολύ απλά γίνεται γιατί θεωρούμε ότι ένα πτυχίο θα μας ανοίξει πόρτες αλλά τρώμε κατάμουτρα δαύτες. Κάποιος που μπορεί να ήταν σκράπας στο σχολείο μπορεί να έχει κερδοφόρα επιχείρηση ή ματσωμένους γονείς και γνωριμίες που τους ανοίγουν δρόμους και εμείς να κορνιζώνουμε τα άχρηστα πτυχία μας.