Ειλικρινά, δεν περίμενα τόση πολλή θετική ανταπόκριση από αυτή την εξομολόγηση! Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας !!!Μακάρι αυτά που έγραψα παραπάνω να ήταν ένα ηλίθιο αστείο, μια τρολλιά…δυστυχώς όμως είναι αυτό που βιώνω τώρα… Σε λίγες ώρες πλησιάζει ο γάμος. Νιώθω σαν τότε που ήμουν 15 χρονών όταν πέθανε ο πολυαγαπημένος μου παππούς και πήγαμε στην κηδεία του… μόνο που σήμερα νιώθω ότι θα είναι χειρότερα τα πράγματα, πολύ χειρότερα. Γιατί δε θα υπάρχει ουσιαστικός λόγος να πηγαίνουν οι άνθρωποι στους γάμους με κατεβασμένα τα μούτρα . Ελπίζω να τα καταφέρω. Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι για τη στήριξή σας !!Υ.Γ. : Εντύπωση μου κάνει αυτό για την ημερομηνία του γάμου. Έχω αρκετούς γνωστούς (ακομά και οι γονείς μου) που παντρεύτηκαν όχι μόνο στο πρώτο , αλλά και στο δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου :)