Προσυπογραφω, για ακομη μια φορα, τα λεγομενα σου και προσθετω οτι, ενω η γραφουσα διατηρει το πληρως το δικαιωμα να πενθει για την ενδεχομενη μη εκπληρωση της μητροτητας, δεν παυει να εχει καθε λογο να χαιρεται για το γεγονος οτι απολαμβανει μια τοσο ομορφη και δυνατη σχεση. Αυτες ειναι οι σχεσεις ζωης, οι οποιες κατα την ταπεινη μου αποψη δεν χρειαζονται ντε κ καλα παιδια για να αισθανονται τα μελη της ολοκληρωμενα. Το αποζητουν αλλωστε και πολλοι απο εμας και ειναι αμφιβολο πραγματικα αν θα καταφερουμε να το επιτυχουμε, δεδομενων των καιρων.