Δηλαδή εσύ καταδέχεσαι για τα προσωπικά σου έξοδα (αφήνω τα του σπιτιού και τους λογαριασμούς) αλλά τα αμιγώς δικά σου (καλλυντικά,κομμωτήρια,νύχια,ένδυση,υπόδηση,κτλ κτλ) να του ζητάς χρήματα?Το ότι σε έκανε συνδικαιούχο στις κάρτες του δε σημαίνει ότι τα λεφτά παύουν να είναι δικά του (αφού τα έβγαλε με δική του εργασία).Ήδη στο σύντομο διάστημα που είστε παντρεμένοι έχεις παράπονο το ότι 'δεν έχεις ούτε μια κρέμα για το πρόσωπο'.Συγγνώμη αλλά το λέω γιατί το αναφέρεις.Φαίνεται ότι κ εσύ η ίδια αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα στο βόλεμα που σου προσφέρει αυτή η κατάσταση και στη ντροπή να χαλάσεις λεφτά για να πάρεις κάτι για τον εαυτό σου.Προσωπικά μια τέτοια κατάσταση θα με έκανε να ασφυκτιώ και να νιώθω ότι είμαι υποχείριο.Επίσης όσο καλή πρόθεση και να φαίνεται να έχει,εσύ θα είσαι πάντα "υπό" σ αυτή τη σχέση κι εκείνος θα νιώθει ότι κάνει κουμάντο γιατί φέρνει τα λεφτά στο σπίτι,πράγμα που μπορεί να στο χτυπήσει κάποια στιγμή στο μέλλον και τότε τι θα πεις?Εκτός αυτά που σου ειπαν και οι άλλοι οτι μπορεί να χωρίσετε κ εσυ να είσαι ξεκρέμαστη,με χρόνια απουσίας από την αγορά εργασίας και σε μεγαλύτερη ηλικία ή μια έκτακτη δαπάνη που θα απαιτεί επιπλέον εισόδημα.