Δεν ξέρω γιατί τον "ψιλοπειράζει", αλλά μπορείς πάντα να τον ρωτήσεις.Προσωπικά βιώνω την κατάσταση που περιγράφεις.Η μητέρα του με βλέπει σαν το κορίτσι που δεν έχει, όπως αναφέρθηκε σε ένα σχόλιο, και πολλές φορές στις κουβέντες της σε στιγμές έντονου διδακτισμού της φεύγει ένα "είτε καταλήξετε με τον γιο μου είτε είσαι με τον οποιονδήποτε, να θυμάσαι αυτό..για τον εαυτό σου". Οπότε δεν αγχώνομαι ότι προσπαθούν να με "τυλίξουν". :P επιπλέον, για μένα η μαμά του φίλου μου είναι πυροτέχνημα θετικής ενέργειας. Επειδή εγώ είμαι πιο μιζεράκι γενικά με βοηθάει να δω αλλιώς τα πράγματα. Μου έχει κάνει αυτό το "κλικ" που σου κάνουν κάποιοι άνθρωποι και τους θες κοντά σου. Από ό,τι έχω καταλάβει της το έχω κάνει κι εκείνης και θα της το έκανα ακόμα κι αν ήμουν η κοπέλα του ανιψιού της, η κολλητή της ανιψιάς της και τέτοια πράγματα. Είναι θέμα χημείας ανάμεσα στους ανθρώπους.Εγώ επειδή καταλαβαίνω την κατάσταση, δεν το θεωρώ καθόλου κακό. Έκανες μια νέα φίλη που σε συνδυασμό με την ωριμότητα της ηλικίας της μπορεί να σου προσφέρει σημαντικές συμβουλές.Ρώτα τον φίλο σου αν όντως τον ενοχλεί αυτό και γιατί, ξεκαθάρισέ του και τότε θα δεις αν υπάρχει πράγματι πρόβλημα.υγ: Κι επειδή τέθηκε και το θέμα των προσδοκιών, σε περίπτωση που καλλιεργούνται τέτοιες ερήμην κάποιου, προσωπικά θεωρώ ότι δεν είναι δικό του πρόβλημα.Το ότι περνάς δυο σαββατοκύριακα όμορφα με έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι οφείλεις να παντρευτείς το γιο του. γενικά δεν ξέρω ούτε τηνεξομολογουμένη ούτε τη μαμά του φίλου της, αλλά είναι η κοινή λογική αυτό, έτσι;