Δηλαδή μετα απο κάποια ηλικία ας πουμε μετα τα πρωτα ιντα σταματας να ονειρευεσαι; να ζεις; να αποκτήσεις καποιες γνώσεις που θέλεις για σενα; χωρις προοπτική και με προοπτικη;να πας ενα ταξίδι που δεν μπορεσες να κάνεις στα 20; Εμενα η μανα μου 50 χρονών κια γραφτηκε σε σχολή χορού, εγινε εθελόντρια και αρχιζει γαλλικά κατι που ήθελε αλλα ποτε δεν μπόρεσε. Επισης το σκέφτεται για ανοιχτό πανεπιστήμιο και το μόνο της εμπόδιο για την αίτηση ειναι τα οικονομικά. Μέχρι να ανοίξει μαγαζί δικο της σκέφτεται και ψάχνει τρόπους (παλι το οικονομικό κομμάτι).Κάνει πολλα πράγματα που δεν τα εκανε ατην ωρα τους οπως λες αλλα τα κάνει τώρα ,γιατί τωρα μπόρεσε, γιατι για χ ψ λογους δεν μπορουσε πριν. Την χαίρομαι πραγματικά την καμαρωνω που ζεί και παρότι που ειχε ευκαιρίες και τις έχασε τωρα αναθεώρησε και επιτελους ζει. Μακαρι να εχω τη δύναμη να τα κανω ολα αυτά που κάνει και οταν φτασω στην ηλικία της και ακομα μεγαλυτερη