Μπορεί και ποτέ. Κάποιοι άνθρωποι μένουν ανεξίτηλοι μέσα μας για πάντα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μέχρι να γίνεις γρια θα κλαις κάθε μέρα αλλά κάποια συναισθήματα μένουν για πάντα. Και η ζωή συνεχίζεται και έρχονται νέοι άνθρωποι στη ζωή μας και μεγαλώνουμε μαζί τους, άλλους τους ξαναχάνουμε και η απώλεια γίνεται συνήθεια. Άλλωστε όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης η συνήθεια είναι η δεύτερη φύση του ανθρώπου. Αποδεχόμαστε ότι η ζωή είναι ετσι και προχωράμε παίρνοντας μέρος σε αυτό το κοσμικό παιχνίδι, το οποίο να είσαι σίγουρη θα έχει πολλές ανατροπές άλλες καλές και άλλες όχι. Ζήσε νιώσε όσο και αν αυτό που βιώνεις τώρα φαίνεται βουνό. Άλλωστε πάντα υπάρχει η πιθανότητα να είστε και πάλι μαζί αν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Ο χρόνος θα το δείξει.