Προχωράμε μπροστά,περπατώντας με τα πόδια...πάμε στη σχολή,στη δουλειά,στις υποχρεώσεις μας...βγαίνουμε πολύ ή καθόμαστε στο σπίτι και τρώμε παγωτό...βρίσκουμε χόμπυ ή απλά καθόμαστε και ατενίζουμε το κενό...γελάμε συνέχεια από αντίδραση ή χαζοκλαίμε με το παραμικρό...συναντάμε φίλους και λέμε τον πόνο μας ή γράφουμε εξομολογήσεις στη lifo...κοιμόμαστε,ξυπνάμε,τρώμε,κάνουμε μπάνιο και αναπνέουμε...και κάποια στιγμή συνειδητοποιούμε ότι η ζωή,μέσα από την ζωή,συνεχίστηκε και συνεχίζεται...