Πόση αξιοπρέπεια και πόσα κότσια διακρίνω σε αυτήν την εξομολόγηση...Οι δυσκολίες πάνε κι έρχονται για τους περισσότερους από εμάς,αλλά θέλει μέταλλο για να τα βγάλεις πέρα...κι εσύ,κάτι μου λέει,θα τα καταφέρεις...αν υπάρχουν αληθινοί φίλοι στην παρέα σου,θα πίνουν και νεράκι με μπόλικα παγάκια καθισμένοι στον καναπέ...δεν τις μοιράζω εύκολα τις αγκαλιές μου,αλλά εσύ την αξίζεις και με το παραπάνω... :)