Μάλιστα, κορίτσι μου. Κατά πρώτον, να σου πω ότι και οι άλλοι σχολιαστές δεν ήθελαν να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα. Άκουσαν όμως για 2 ψυχές που υποφέρουν και τους έπνιξε ο θυμός, τίποτα άλλο. Δεν ήταν όμως θυμός προς το πρόσωπό σου, να τα ξεκαθαρίζουμε αυτά.Δεύτερον, θέλω να μπεις στο νετ και να κοιτάξεις όσο μπορείς για σελίδες που φροντίζουν για τα ζωάκια. Σίγουρα θα υπάρχει κάποια ομάδα κοντά σου και ΣΙΓΟΥΡΑ θα είναι εχέμυθοι και θα σε βοηθήσουν, αν τους εξηγήσεις πάνω κάτω την κατάσταση. Εννοείται να μην μπεις σε λεπτομέρειες, εξάλλου είναι τα οικογενειακά σου και δεν αφορούν κανέναν.Τρίτον, ακριβώς επειδή έχεις ακόμα 2-3 χρόνια πριν φύγεις από το σπίτι, μπορείς τουλάχιστον να παίρνεις τηλέφωνο ανώνυμα σε μια από τις πολλές γραμμές για να μιλάς ή για να δεις τι άλλα βήματα μπορείς να κάνεις. Θα έχουν καλύτερες προτάσεις, από όσα σου λέμε εμείς εδώ στην lifo. Η βία δεν συγχωρείται, αλλά καταλαβαίνω ότι είστε εγκλωβισμένοι εκεί μέσα και δεν έχετε πολλές επιλογές. Με την μαμά σου έχεις μιλήσει; Είναι με το μέρος σου; Σε καταλαβαίνει;