Ψιτ...παιδιά...μας πήρανε χαμπάρι!! :)Δεν θα μιλήσω για όοοοολους τους ανθρώπους της γενιάς μου(άνδρες/γυναίκες)...θα έκανα τραγικές γενικεύσεις...θα πω,πως το βλέπω εγώ(αυτό κάνω πάντα,άλλωστε).Η λέξη "ωριμότητα",μου φέρνει ανατριχίλα...παραπέμπει στην "ωρίμανση",την οποία ακολουθεί το σάπισμα(στην προκειμένη περίπτωση μεταφορικά).Προτιμώ να είμαι ανεξάρτητη(οικονομικά/πνευματικά),υπεύθυνη,με τις όποιες εμπειρίες ζωής μου προέκυψαν ή προκάλεσα...και μου αρέσει η εξέλιξη και η πρόοδος...δεν τερματίζεις στα 30-35...Τώρα αν η εξομολόγηση αφορά μόνο στο κομμάτι των σχέσεων,πιστεύω ότι όλα έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου και τα συναισθήματα που σου βγάζει...αυτό... :)
