Διογένη, αν είσαι κάτοικος Ελλάδας δεν μπορεί να μην έχεις αντιληφθεί πως σε πάρα πολλά θέματα επικρατούν ακόμα μέσα στα μυαλά μας οι ίδιες ακριβώς νοοτροπίες και τα ταμπού της κοινωνίας του 1960. Και δεν αναφέρομαι στη γενιά των σημερινών 50άρηδων/60ρηδων ,που εν μέρει δικαιολογείται να ζουν ακόμη με τέτοιες αντιλήψεις μιας και μεγάλωσαν σε μια ανάλογη εποχή, αλλά δυστυχώς διαπιστώνω γύρω μου πως ακόμα κι οι νεότερες γενιές τίνουν να τις υιοθετούν το ίδιο. Μια απλή βόλτα εκτός Αθηνών ίσως να σε πείσει πως στην ελληνική επαρχία - και δεν αναφέρομαι μόνο στα χωριά - μια χαρά συνεχίζεται η στοχοποίηση και της "τεκνατζούς που ξεμυαλίζει τα απονήρευτα αγόρια" και της χήρας που ξαναπαντρεύεται αντί να "κάτσει να μεγαλώσει τα παιδιά της που μου θέλει και ρομάντζα" και της "γεροντοκόρης" που "ποιος ξέρει τι κουσούρια θα 'χει και δεν την παντρεύτηκε κανείς, μπορεί να είναι και λεσβία" και πάει λέγοντας. Απ' την άλλη τώρα, ο άντρας μένει πάντα στο απυρόβλητο ό,τι κι αν κάνει.