Την ωρα που εγραφες την εξομολογηση σου εγώ κοιτουσα την Αφροδίτη σε μια παραλία. Είχα παρέα αλλά ένιωθα τόσο πολύ μονη. Σκέφτηκα: Πόσοι απο εμας κοιτάνε τα αστέρια και νιώθουν τοσο "κουτσικοι" όσο εγώ αυτή τη στιγμή; Η παρατήρηση του ουρανού, για μένα δεν είναι ρομαντική. Είναι η αίσθηση ταπεινότητας που χρειαζομαι για να αποποιηθω την μοναδικότητα μου. Όλα είναι πιο ήσυχα έτσι..