Νισαφι με τη μοιρολατρεια, το 'σωστο timing' και την αποθεση ευθυνων στους 'εξωγενεις' παραγοντες! Αν δε θελουμε να δουμε ξεκαθαρα ποιοι ημαστε, που στοχευουμε και ως που μας παιρνει, δεν μας φταιει κανενας αλλος που κανει ο,τι κανει, παρα μονο ο εαυτος μας που πορευεται 'στα τυφλα' με βαρκα την (φρουδα) ελπιδα.Γνωριζω πολλους ανθρωπους που ειναι μονοι απο επιλογη (θα μπορουσα να καταταξω κι εμενα αναμεσα σ'αυτους), η ειδοποιος διαφορα ειναι πολυ απλα οτι, καποιοι το πραττουν συνειδητα και καποιοι οχι. Αυτοι που το πραττουν συνειδητα, δεν εχουν κανενα λογο να μην αισθανονται ικανοποιημενοι και να απολαμβανουν τις επιλογες τους, χωρις να κοιτουν τι κανουν οι αλλοι και γιατι. Ο τροπος που διαχειριζονται το χρονο τους, τις επαφες τους και τις δυναμεις τους, τους κανει ευτυχεις και νιωθουν πληρεις. Δε νιωθουν οτι τους λειπει κατι σημαντικο. Και φυσικα αυτο τους καθιστα 'ελκυστικοτερους' στους γυρω απο καποιους δεσμευμενους, οι οποιοι προσπιουνται τους 'ευτυχεις'.Αντιθετως, η ετερη κατηγορια, εκεινοι δλδ που δεν ξερουν που στοχευουν και πως να το καταφερουν (πιθανοτατα δεν εχουν καταλαβει καν ποιοι ειναι), αντι να τα κανουν ολα αυτα, προτιμουν να μιζεριαζουν, να κατηγορουν ή να μακαριζουν τις επιλογες των αλλων και να τα ριχνουν στη κακη τους τυχη/μοιρα. Ενδεχομενως και να επιθυμουν κατα βαθος αυτο που τους συμβαινει, αλλα επειδη δεν το εχουν συνηδειτοποιησει, νιωθουν δυστυχεις. Η γνωστη ρηση "προσεχε τι ευχεσαι" δεν βγηκε τυχαια. Σκεψου το ;)Το παν ειναι να ξερεις ποιος εισαι και τι θες, τροποι παντα θα υπαρχουν να το αποκτησεις για να νιωθεις ευτυχης.